Leonardo da Vinci, Rönesans döneminin en ünlü ressamlarından biri olarak popülaritesini koruyor. İlgili sanatçının sanat tarihine damgasını vuran pek çok başyapıtı bulunuyor. Bunlardan biri de “Son Akşam Yemeği” tablosu olup, sırrı ve hikayesi günümüzde hala merak konusu oluyor. 15. yüzyılın sonlarında Milano’da bir manastır olan Santa Maria delle Grazie Kilisesi’nin yemekhane bölümüne yapılan bu fresk, Hristiyanlık tarihinde önemli bir olayı temsil ediyor. 

Tablo, Leonardo da Vinci’nin ustalıkla kullanmış olduğu perspektif ve kompozisyon teknikleri büyük dikkat çekiyor Bununla birlikte, zaman içerisinde yaşanan çeşitli olaylar ve doğal etkiler sebebiyle tablo günümüze tam anlamıyla ulaşamamış. Buna rağmen, “Son Akşam Yemeği” tablosu, sanat tarihinin en ikonik eserlerinden biri olarak belirtiliyor. Ziyaretçilerini ise büyüleyici bir hikaye ve sanatsal ustalıkla ile karşılamayı başarıyor. Günümüzde tablonun hikayesi, sırları ve ihanet eden kişi merak konusu oluyor. Eğer siz de merak ediyorsanız, rehberimize eşlik ederek her şeyi öğrenebilirsiniz!

Son Akşam Yemeği Tablosu Nerede?

Leonardo da Vinci’nin ünlü tablosu Son Akşam Yemeği hikayesi ve sırları ile büyük bir merak konusu oluyor. İlgili tablo Milano, İtalya’da bulunan Santa Maria delle Grazie Kilisesi’nin duvarında yer alıyor. Santa Maria delle Grazie Kilisesi, Lombardiya bölgesindeki Milano metropolünde bulunan bir Dominiken manastırı. Son Akşam Yemeği tablosu, kilisenin refektorium bölümünde konumlandırılmış. 1495-1498 seneleri arasında Leonardo da Vinci tarafından fresko tekniği kullanılarak duvara resmedilen bu tablo, büyük bir ilgi topluyor. Tablo, Hristiyan inancına göre İsa’nın son akşam yemeğini havarileri ile paylaştığı anı tasvir ediyor. Bununla beraber, Leonardo da Vinci’nin en önemli eserlerinden biri olarak popülaritesini koruyor.

Son Akşam Yemeği Tablosu’nun Hikayesi 

Son Akşam Yemeği tablosu popüler İtalyan Rönesans dönemi ressamı olan Leonardo da Vinci tarafından 15. yüzyılın sonlarında ve 16. yüzyılın başlarında yapılmış. Milano’daki Santa Maria delle Grazie Kilisesi için yapılan bu fresk, farklı bir hikayeye sahipo. Tablo, Hz. İsa’nın son akşam yemeğini takip eden anları tasvir ediyor. Hristiyanlıkta kutsal kabul edilen bu olayı betimliyor. Tabloda, Hz. İsa ve Onun 12 havarisinin son akşam yemeği sırasındaki anıları canlandırılıyor. Hz. İsa, tablonun ortasında otururken, havarileri etrafında yer alıyor. Leonardo da Vinci, tabloda bulunan figürlerin yüz ifadelerine ve beden dillerine dikkatlice detaylar ekleyerek, her bir havarinin birbirinden farklı duygularını ve düşüncelerini iyi bir şekilde yansıtıyor. Tablonun en ünlü unsurlarından bir tanesi de havarilerin yüz ifadelerinde ve beden dillerinde yer alan aşikar duygusal çeşitlilik ve drama anlatımı oluyor. 

Son Akşam Yemeği tablosunun hikayesi yalnızca resmin üzerindeki kompozisyonla sınırlı kalmıyor. Leonardo da Vinci’nin, eseri yaparken yaşadığı zorluklar ve tablonun zaman içindeki değişen kaderi de hikayenin bir parçası olarak dinleyenlerin tüylerini diken diken ediyor. Eser, tamamlanma sürecinde birçok zorluk yaşamış. Ünlü ressam Da Vinci, fresk tekniğinde kullanılan ıslak alçı üzerine yağlı boya kullanmaya karar verdiğinde, bu kararın pratik zorluklarıyla karşı karşıya kalmış. Fresk boyası, ıslak sıva üzerine uygulandığında hızlı bir şekilde kuruyor ve ressamın hızlı bir şekilde çalışmasını gerektiriyor

Leonardo da Vinci’nin, bu zorlukları aşarken farklı teknikler denemesi da an meselesi oluyor. Bu süreç, tablonun tamamlanma süresini tahmin edilenden daha uzun kılıyor. 

Bununla beraber ünlü tablonun zaman içindeki değişen kaderi de dikkat çekiyor. 16. yüzyılın sonlarında, kiliseye ek yapılan bir kapıdan ötürü tablo kesiliyor ve bazı kısımları tahrip oluyor. Daha sonra, 18. yüzyılda, Kilise’yi yağmalayan Fransız askerleri tarafından tablonun üzerine merdiven dayatılıyor. Bu durum sonucunda da tablonun alt kısmı zarar görüyor. Daha sonra, farklı restore edilme girişimleri ve doğal felaketler nedeniyle tablo daha da zarar alıyor. Tüm bu zorluklara rağmen, “Son Akşam Yemeği” tablosu hala büyüleyici bir eser olarak günümüzde popülerliğini sürdürüyor. 

Son Akşam Yemeği Tablosu’nda İhanet Eden Birey Nerede?

ÜSon Akşam Yemeği tablosu, ünlü İtalyan ressam Leonardo da Vinci tarafından 15. yüzyılın sonlarında tamamlanıyor.  Milano’daki Santa Maria delle Grazie Kilisesi’nde yer alan eser bir fresk çalışması olarak dikkat çekiyor. Tabloda İsa ve havarileri Son Akşam Yemeğinde tasvir ediliyor. Tabloda ihanet eden birey ise, İsa’ya ihanet edeceği söylenen havari Yahuda İskariot olarak biliniyor. Tabloda yer alan Yahuda İskariot, sol taraftaki masa hizasında, İsa’nın karşısında oturuyor. Yahuda, sola dönük ve endişeli bir ifadeyle tasvir ediliyor.

Son Akşam Yemeği Tablosu Nasıl Yapıldı?

Leonardo da Vinci’nin ünlü eseri Son Akşam Yemeği tablosu, hikayesi ve sırları ile büyük bir önem taşıyor. Eser, 15. yüzyılın sonlarında ve 16. yüzyılın başlarında tamamlanmış olup günümüzde varlığını sürdürüyor. Fresk, yaklaşık olarak 460 cm yükseklikte ve 880 cm genişlikte, duvarın tamamını kaplayan bir kompozisyon olarak dikkat çekiyor. Son Akşam Yemeği tablosu, Leonardo da Vinci tarafından kuru kireç sıva üzerine yapılıyor. Yapılırken de “al secco” tekniği denilen kuru fresko tekniği kullanılıyor.

Fresko tekniği, taze sıva üzerine su bazlı boyaların uygulanmasıyla gerçekleştiriliyor. Öte yandan ise kuru fresko tekniğinde ise kuru sıva üzerine yağ bazlı boyalar kullanılıyor. 

Ünlü sanatçı Leonardo, fresk tekniği yerine kuru fresko tekniğini tercih ediyor. Bu teknik ise boyanın daha uzun süre kullanılmasına izin vererek detaylı çalışmalara olanak veriyor. Bununla birlikte, kuru fresko tekniği taze fresko tekniğine kıyasla daha az dayanıklılık gösteriyor. Yani zamanla solma eğilimi taşıyor. Leonardo’nun Son Akşam Yemeği tablosunu yaparken, kompozisyonu önceden tasarlamış olabileceği de söylentiler arasında yer alıyor. Ardından, fresk yapılacak duvardaki sıva tabakası tamamen kuruyana kadar beklemesi gerekiyormuş. Sıva tamamen kuruduktan sonra ise ressam Leonardo, çizgileri ve detayları belirlemek için bir ölçek kullanarak tablonun ön taslağını duvara çiziyor. Daha sonra, yağ bazlı boyalar kullanarak fresk üzerinde çalışmaya başlıyor. Bu süreçte, fresk üzerine boyanın uygulanması, bazen ince tabakalar halinde veya ıslak-ıslak yöntemi kullanılarak gerçekleştiriliyor. Fresk üzerindeki çalışmaların tamamlanması uzun sürüyor, çünkü yağ bazlı boyaların kuruması zaman alıyor. Son Akşam Yemeği freski, zamanla nem, ısı ve nem değişikliklerine maruz kalması nedeniyle ciddi hasarlar alıyor. Pek çok restorasyon çalışması gerçekleştirilmiş olsa da, orijinal eserin tamamı günümüze ulaşmamış.

Son Akşam Yemeği Tablosu’nda Kullanılan Aynalama Tekniği

Leonardo da Vinci’nin Son Akşam Yemeği tablosundaki aynalama tekniği, tablonun kompozisyonunu ve derinliğini vurgulamak için kullanılıyor. İlgili teknik, tablodaki figürleri ve nesneleri daha gerçekçi ve doğal gösteriyor. da Vinci, Rönesans dönemi ressamlarından biri olarak son derece perspektif, ışık ve gölge gibi resim tekniklerini kullanarak eserlerini yapıyormuş. Son Akşam Yemeği tablosunda da aynalama tekniği ile figürlerin yansımaları, doğal ışık ve gölge efektleriyle oluşturmuş. Tablonun ortasında bulunan İsa figürü, arkasında yer alan havariler ve diğer karakterlerin yansımaları, bir aynanın yüzeyindeki gibi resmedilmiş şekilde duruyor. Aynalama tekniği, tablodaki figürlerin ve nesnelerin gerçekçi bir şekilde yansıtılmasını sağlıyor. Bu yönüyle de tabloyu alışılmışın dışında bir eser olarak gösteriyor.